Taj Mahal
Symbol miłości i perła architektury islamskiej
Historia Taj Mahal
Taj Mahal to mauzoleum wzniesione przez cesarza Szahdżahana na pamiątkę jego przedwcześnie zmarłej, ukochanej żony Mumtaz Mahal. Budowa tego niezwykłego kompleksu w Agrze rozpoczęła się w 1632 roku i trwała ponad 20 lat, angażując tysiące rzemieślników.
Główne Cechy
| Cecha | Szczegóły |
|---|---|
| Okres budowy | 1632-1653 (ok. 22 lata) |
| Liczba robotników | Ok. 20 000 pracowników |
| Wysokość kopuły | 73 metry |
| Materiały | Biały marmur, kamienie półszlachetne |
| Styl | Architektura Mogołów (islam, perski, indyjski) |
Elementy Architektoniczne
- Cztery minarety w rogach platformy (lekko odchylone na zewnątrz)
- Ogromna, cebulasta kopuła główna
- Idealna symetria całego założenia
- Ogrody w stylu perskim (charbagh) z kanałami wodnymi
- Pietra dura - inkrustacje z kamieni półszlachetnych
Galeria Zdjęć
Lokalizacja na Mapie
Ciekawostki
Taj Mahal zmienia kolor w zależności od pory dnia: jest różowawy o wschodzie słońca, mlecznobiały w ciągu dnia i złocisty przy świetle księżyca. Legenda głosi, że Szahdżahan planował budowę drugiego, czarnego mauzoleum po drugiej stronie rzeki, ale został uwięziony przez własnego syna.